توضیح درباره واگذاری ۱۹ بنای تاریخی و نمایشگاه مشترک ایران، چین و عربستان
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۸۹۴۸۴
قائم مقام وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تاکید کرد: بناهای تاریخی تحت تملک دولت است و قابل واگذاری به غیر نیست. به بیان دیگر، موضوع تملک در میان نیست، مرمت و بهره‌برداری از آنها مطرح است.
به گزارش ایسنا، پس از اعلام خبر واگذاری بهره‌برداری ۱۹ بنای تاریخی از جمله ارگ خشتی «راین» در کرمان، که به ویژه واگذاری آن، به عنوان میراث ملی نفیس واکنش برانگیز شد، عزت‌الله ضرغامی ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ برای شفاف شدن موضوع، این توضیح را داد که «بناهای تاریخی را واگذار نمی‌کنیم، بلکه طبق مزایده این ابنیه، به افرادی با مدت مشخص و مبلغ مشخص اجاره داده می‌شود تا آنها را مرمت و نگهداری کنند و در حوزه‌هایی که ما تایید می‌کنیم، کاربری خوبی برایشان در نظر بگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما توضیحات وزیر نتوانست منتقدان را نسبت به واگذاری بهره‌برداری میراث ملی که برخی از آنها به عقیده کارشناسان میراث فرهنگی، آثاری نفیس به شمار می‌آید و قابلیت ثبت جهانی دارد، متقاعد کند. اکنون، علی دارابی ـ قائم مقام ضرغامی و معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در ادامه واکنش‌ها، در مراسم معارفه و تکریم مدیران عامل جدید و پیشین صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی، یعنی همان‌جایی که مزایده بهره‌برداری بناهای تاریخی را برگزار می‌کند، گفت: ما نیازمند حفاظت، مرمت، نگهداری و بهره‌برداری از آثار و بناهای تاریخی هستیم. تأسیس صندوق احیا هم به همین منظور است.
معاون میراث فرهنگی کشور اظهار کرد: بر اساس اصل ۸۳ قانون اساسی، تمام بناهای تاریخی و نفایس در اختیار و تحت تملک دولت است و این بناها قابل واگذاری به غیر نیست. پس بحث تملک در میان نیست، موضوع بهره‌برداری است. باید در این امر، سرعت عمل داشته باشیم؛ چرا که ابنیه و اماکن تاریخی در معرض خطر و حوادث طبیعی نظیر سیل و زلزله قرار دارند. نهادی مثل صندوق احیا امروز برای مرمت و نگهداری از بناهای تاریخی به کمک آمده است.
او اضافه کرد: اگر صندوق را نداشتیم، امروز تکلیف مضاعف بود که صندوق را ایجاد کنیم، چون فقط برای مرمت ۵ هزار میلیارد تومان و برای تملک بناها ۸ هزار میلیارد تومان نیاز داریم، در حالی‌که این ارقام از بودجه وزارتخانه بیشتر است.
دارابی همچنین با تأکید بر روایتگری و جهاد تبیین، بیان کرد: باید تشکل‌های مردمی را ایجاد و تقویت کنیم تا بتوانیم بناها را حفظ کنیم. بعد از ثبت، حفظ و مرمت و بهره‌برداری و آموزش و ... را داریم که اگر این اتفاق نیفتد، نقض غرض است.
قائم مقام وزیر وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در این مراسم از برگزاری نمایشگاه موزه‌ای مشترک میان ایران و عربستان و چین در کشور چین خبر داد و افزود: موضوع این نمایشگاه، نقش فرهنگ و تمدن ایرانی بر فرهنگ و تمدن خاورمیانه و چین است.
حسین ساری ـ مدیرعامل پیشین صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی ـ درباره مزایده بهره‌برداری ۱۹ بنای تاریخی، گفت: وقتی بناها به‌صورت اصولی مرمت می‌شوند، دهه‌ها و شاید سده‌ها به عمرشان اضافه می‌شود. پس واگذاری مرمت و البته بهره‌برداری بصورت موقت، رویکرد درستی است و کسانی را که نسبت به آن ابهام دارند، باید توجیه کنیم. نمونه‌اش همین عمارت مسعودیه که یک دهه است مسکوت مانده و تخریب آن بیشتر شده است.
وی افزود: بسیاری از بناهای تاریخی ما دارد به تلی از خاک تبدیل می‌شود و باید هرچه سریع‌تر به سمت مرمت و احیای آنها حرکت کنیم. چندی پیش البته یک ابهامی در واگذاری برخی از بناها که به صورت مزایده بود، ایجاد شد که باید گفت هیچ بنایی به فروش گذاشته نشده است. اطلاق «فروش» یا «حراج»، جعلی و انحرافی است. مزایده‌های مذکور به صورت الکترونیکی است و همه به آن دسترسی دارند و جای ابهام ندارد. قراردادها هم سه طرفه است، صندوق احیا، سرمایه‌گذار و استان به عنوان ناظر.
ساری که اکنون مدیرکل حوزه وزارتی و بین‌الملل وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی است، اظهار کرد: تمام بناها دارای طرح‌های اولیه برای مرمت هستند و نظارت کامل بر مرمت بناهای تاریخی انجام می‌شود و هرگونه مداخله در مرمت بناها تحت نظارت کارشناسان میراث‌فرهنگی است. سابقه صندوق نشان می‌دهد بیش از ۱۲۰ بنا به مزایده گذاشته شده که تعداد زیادی از آنها آماده بهره‌برداری است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: مزایده مزایده بناهای تاریخی ارگ راین خانه های تاریخی مرمت ایران و عربستان ایران و چین دفاع مقدس باستان شناسي شهدا تولیت آستان قدس رضوی ع مناظره عمان بي بي سي سوريه دفاع مقدس باستان شناسي شهدا تولیت آستان قدس رضوی ع گردشگری و صنایع دستی بهره برداری بناهای تاریخی میراث فرهنگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۸۹۴۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟
به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برایشان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.
روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.
نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.
صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است.
و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.
کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.
23302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند